établir

établir [eetaablier]

I     〈overgankelijk werkwoord〉

1 vestigen ⇒ instellen, stichten, invoeren

2 opstellen

3 vaststellen

♦voorbeelden:

1    établir un camp • een kamp opslaan

      établir les fondements de • de grondslag leggen voor

      établir des liens d'amitié • vriendschapsbanden aanknopen

      établir l'ordre • orde doen heersen

      établir sa démonstration sur qc. • zijn bewijsvoering op iets baseren

2    établir une facture • een rekening opmaken

3    établir l'innocence de qn. • iemands onschuld aantonen

II   s'établir 〈wederkerend werkwoord〉

1 zich vestigen ⇒ zich installeren

2 zich opstellen als ⇒ zich gedragen als

♦voorbeelden:

1    le silence s'établit • het werd stil

      il s'est établi à son compte • hij is voor zichzelf begonnen

1. v

1) vestigen, stichten, invoeren

2) opstellen

3) vaststellen

2. s'établir

v

1) zich vestigen

2) zich gedragen (als)

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.